Estland heeft veel te bieden qua natuur; met een bevolking van ong. 4 miljoen en een oppervlakte iets groter dan Belgie is er nog wel wat open ruimte. Veengebieden, moerassen, broekbossen, natte graslanden, bossen, het is er allemaal.
Aan de hand van de gids 'birding Estonia' en onze ervaring van 2019 zijn we met de camper op pad gegaan. In Travemunde de boot op naar Liepaja in Letland; een overtocht van 22 uur, maar 2000 km rijden is ook geen lol. Bovendien kan je een nachtboot nemen zodat je een dagje uitspaart. Verkeer is er nauwelijks in Estland en de wegen zijn goed. We zijn wel met een wit/grijze camper vertrokken maar zijn met een beige teruggekeerd, want als je dichter bij de natuur wil is het op gravelwegen. Het is bovendien zeer droog geweest en we hebben dus veel stof gevreten.
Campervoorzieningen zijn wel pover in Estland, weinig campings (die open zijn in mei) en geen specifieke camperplaatsen; het is dus behelpen wat lozen van afvalwater, legen van toilet en innemen van drinkwater of elektriciteit (220v) betreft. Met onze ervaring stelde dit echter geen problemen. 3 keer hebben we op een camping gestaan en de rest konden we terecht op de parkings van natuurreservaten, waar we meestal om niet te zeggen altijd de enige slaper waren! Zalig was dat!
Enkele fotografische hoogtepunten:
1, Baardmannetje: a pain in the ass voor fotografen! Zenuwachtig rondspringend in immense rietvelden; je hoort ze soms, je ziet ze zelden en als je ze dan toch kan fotograferen zit er altijd wel ergens een rietstengel in de weg! Al jaren probeer ik deftige beelden te maken; maar dit keer is het gelukt. Zelfs in de vlucht. Blij mee!
2, Dwergmeeuwen: zo onvoorspelbaar; soms duiken ze plots massaal op maar verdwijnen ze ook; dikwijls ook ver weg op het water, maar ditmaal had ik geluk; in Haapsalu was er zelfs een koppel die mij aanvielen net zoals visdieven dat doen!
3, Kuifduiker: in Haapsalu is een plek waar ze nogal vertrouwd zijn met passage; er loopt een wandelweg rond de plas en met het nodige geduld en timing is het te doen om vanaf de oever goeie beelden te maken; na wat observatie leer je de favoriete voederplekken kennen die dichter bij de oever liggen en in het ochtend- en avondlicht met de lens dicht bij het wateroppervlak had ik goeie beelden.
4, Roodhalsfuut: ik heb geprobeerd om ze met een geïmproviseerde drijfhut op een mij bekende plek te benaderen, maar dat is schromelijk mislukt omdat de plas niet zo drijfhut vriendelijk was als ik me inbeelde; het risico op waterschade aan de apparatuur was te groot; de beelden zijn gemaakt liggend op een steiger, en gelukkig kwamen ze af en toe kort genoeg om deftige beelden te hebben; kan beter, maar toch tevreden.
5, Grauwe kiekendief: mannetjes jagend over het ven; de wijfjes op de nest; wat een gracieuze vogel; fraai biotoop om ze in te fotograferen en vind het helemaal niet erg dat ze niet kort genoeg kwamen voor een portret.
6, Magisch ven: In Kooremare; het mooiste veengebied ooit bezocht; veel kleine plassen, relatief open en mooie volgroeide bomen; ben om 03,00u opgestaan om de zonsopgang om 04,20u mee te maken. Dit was een ochtend om nooit te vergeten; er hing nevel en de zonsopgang was magisch. Was een helse karwei om op het vlonderpad de juiste positie te kiezen op het juiste moment, maar het was 'great fun'. Roepende kraanvogels en bolderende korhanen kreeg ik er gratis bij.
Voor meer beelden moet u naar het photo Album.
Veel plezier ermee en tot de volgende.