Madeira

Ik kan mij voorstellen dat het voor mijn trouwe lezers niet zo direkt een aangewezen bestemming lijkt voor mij. Toch is er een facet in mijn natuurfotografie dat me ook zeer fascineerdt, en dat is bomen. Ik heb er in Schotland een workshop over gevolgd en ben er daardoor nog meer door geinteresseerd geraakt. De uitdaging om van bomen namelijk een foto te maken waar ge wat langer blijft naar kijken is groot. Het is wat zoeken en inschattten om in de chaos van bos en bomen een harmonieus, aangenaam frame te kiezen. Een goeie locatie is essentieel natuurlijk, maar er dan nog iets van maken is een plezante bezigheid. En licht en weersomstandigheden zijn natuurlijk hier ook cruciaal. Ze maken dikwijls je beeld af.

En op Madeira hebt ge het Fanal forest: een laurasilva collectie van oeroude bomen met temperament en karakter om u over te verbazen; er zijn exemplaren van 800 jaar oud en velen vertonen de meest grillige vormen; bovendien zijn ze dikwijls gehuld in nevel, mist en laaghangende bewolking. Daaraan danken ze ook hun voortbestaan: ze worden in feite constant beneveld en daarom hangen ze ook vol mossen en groeien er weelderig varens op de stam en takken.

Dat was dus het hoofddoel op Madeira en ik heb ettelijke uren tussen de bomen van Fanal doorgebracht, maar niet alleen; het is ondertussen een zeer populaire bestemming geworden en dat wordt stilaan een bedreiging voor het voortbestaan, want zoals dat gaat met de drommen 'stomme' toeristen (excuseert mij het woord) is er totaal onbegrip over de waarde van dit biotoop; de bomen worden beklommen om een mooie foto te maken bvb.; enfin totaal geen respect voor dit waardevol biotoop. Zij beschouwen het als een recreatiegebied waar ze zich een beetje komen amuseren. Om mij daar zo weinig mogelijk aan te ergeren ging ik er alleen van zonsopgang tot 10-11,00u en dan terug na 16,00u tot zonsondergang.

Daarnaaast heb ik ook een paar wandelingen gemaakt langs de befaamde 'Levadas' of waterkanalen, naar de hoogste piek de Pico Ruivio en heb ik ook de Desertas eilanden bezocht. De bedoeling was om wat stormvogels en pijlstormvogels te zien maar dat was een totale flop; oktober is natuurlijk niet de geschikte periode omdat de vogels dan niet meer nestelen en op open zee vertoeven, maar normaal kan je toch grote aantallen voornamelijk pijlstormvogels zien dan. De gids aan boord had er ook geen verklaring voor waarom we slecht 3 exemplaren zagen. Hij heeft op de terugweg nog speciaal een andere route gevolgd waar het normaal krioelt van de beesten maar vergeefs dus. De reden/oorzaak: groot vraagteken.

Maar hier dus de beelden.

Desertas islands:

Wandelingen:

Fanal:

Veel lees- en kijkplezier en tot de volgende.