Drijven in Slovenië

De mogelijkheden om drijvende schuilhut fotografie te doen zijn niet dik gezaaid. Begrijpelijk vernits er wel een paar vereisten zijn zoals vanzelfsprekend geschikte vijvers, en op die vijvers moet ook nog iets te beleven zijn. Je moet als reisorganisator ook voor de hutten en de waadpakken zorgen. Ik herinner mij nog levendig dat we voor de reis naar Kazackstan met 4 personen 7 grote reistassen ingechecked hebben!

Zelf iets realiseren is haast onmogelijk, zeker in België. En dus is het aansluiten bij wat door reisorganisaties wordt aangeboden. Zo heb ik er al een aantal afgewerkt maar eentje bleef voorlopig nog open: Slovenie dus.

En in Slovenie was gelukkig wel alles voorhanden. De plaatselijke man Jure Novak zorgt daar prima voor! We hadden een viertal vijvers waar we onze gangen konden gaan. Waadpakken en hutten waren ter plaatse voorhanden.

Nu zullen jullie dat allemaal een beetje eng vinden zo in het water liggen ploeteren met al je dure fotospullen. Maar ik kan jullie zeggen mensen: dit is de meest voldoening gevende hutfotografie; je bepaalt zelf waar je gaat; je kijkt naar het licht, je kijkt naar de vogels die er zijn en je probeert spannende fotomomenten te creeren. Door het lage standpunt krijg je bovendien beelden vanuit een fascinerende invalshoek. Bijkomend aspect is de skills waarmee je bepaalde soorten vogels probeert te benaderen. Mijn kennis van vogelgedrag opgebouwd gedurende mijn jaren vogels kijken en vogelgedrag bestuderen helpt mij daarbij ontzettend.

Ik was op pad met 6 Hollanders en 1 Belg en het was een heel leuke bende gedreven natuurfotografen. Dank voor het gezelschap en de leuke tijd.

Een belangrijke soort op mijn wenslijst was de dwergaalscholver, maar helaas dit jaar was ie niet op bezoek. Aan de andere kant was er wel de mogelijkheid een witwangstern kolonie te bezoeken op een vijver een beetje verder weg. Dat bleek echter een zware klus; na 3 kwartier zwoegen door de dichte waterplantenmassa waren we nog een half uur stappen verwijderd van de echte kolonie; het bleek een te zware klus voor mijn 76 jaren (die ik te dikwijls vergeet!). Gelukkig hebben we toch nog interessante beelden kunnen maken op de leliepartijen die we passeerden waar de sternen ook af en toe op bezoek kwamen.

Het was dus weer een intense week met veel leuke fotomomenten, maar kijkt u naar de beelden en geniet ervan zoals ik en leef u in in de situatie; er passeert blauwe reiger, zilverreiger, kwak, woudaap, ijsvogel, fuut, dodaars, warerhoen, meerkoet, witoogeend, klein waterhoen.

Veel lees- en kijkplezier en tot de volgende.