Schotland
Zoals in de vorige blog geschreven ben ik niet tot bij Loekasjenko geraakt om de hertenbronst te fotograferen. Naar een alternatief gezocht, want een mens moet bezig blijven nietwaar!
Sneeuwhazen en bomen in Schotland leek mij een leuke bestemming; na mijn belevenissen in februari vorig jaar zou het wel eens plezant zijn de hazen in het herfstlandschap te fotograferen.
Corona voorschriften maakten het wel niet makkelijk: een 48/72 uur test vooraf, een test op dag 2 en dag 7 na aankomst. OK dat doen we dan maar ik keer wel terug op dag 7 dan hoef ik die tweede test niet. Op het laatste moment werd de test vooraf ook nog afgeschaft, dat was mooi meegenomen.
Aan de mij bekende 'hazenberg' was het opmerkelijk rustig. Geen fotografen enkel vogelaars. Giervalk en steenarend was gesignaleerd en heb ik ook gezien. De beklimming gaat langs een behoorlijk pad maar is wel steil. Op het eerste plateau waar de begroeiing toch tamelijk hoog is was geen beweging te merken; na een tijdje besloot ik hoger naar de top van de berg te gaan waar de begroeiing korter was en waar ik dus dacht meer kans te maken; ze zijn in deze periode van het jaar al wel in overgang naar hun witte vacht, maar zonder de sneeuw moeilijk te spotten.
Na een tijdje kwam er nog een jager naar boven gereden met zijn quad. Fotografen wandelen, jagers rijden. In voorbereiding op deze trip heb ik kunnen lezen dat men ontdekt heeft dat sneeuwhazen drager zijn van een virus dat de pulli van sneeuwhoenders fataal is. En alhoewel hazen een beschermde soort zijn worden ze nu massaal afgeknald; ja, de fameuze 'weidelijke' jager ben ik nog niet tegengekomen! Mijn zoektocht werd afgeblazen en ik besloot om mij nu te concentreren op bomen; ik was zo nieuwsgierig naar de plekken die ik via internet ontdekt had, plekken waar de organisatie Trees for Life werk verricht om Caledonian Pine forest te creƫren. Zo had ik dus ook beschrijving gevonden van gebieden met eeuwenoude schotse dennen: dat wou ik zien! De kleurenpracht die ik tot nu toe gezien had was al adembenemend mooi.
Woodland photography is een moeilijke discipline; niet simpel om door de bomen het bos te zien of om het anders te zeggen: een mooi kader vinden dat werkt, harmonieus is in zijn complexiteit en aangenaam kijkt. Maar het is ontzettend leuk om te doen. Het voordeel is dat het niet wegvliegt zoals vogels, maar het is dan weer heel belangrijk om ook het juiste licht te pakken.
De rest van de beelden kan u bekijken in het album via https://julienherremans.wixsite.com/schotland
PS.: de terugkeer uit Schotland was horror; op een moment werd het verplicht om een negatieve covidtest te hebben vooraleer terug te vliegen; zelftest aangevraagd, en dus alles ok; neen hoor, vlucht gecanceld, test niet meer geldig! Niet meer mogelijk een andere test te doen voor de uitgestelde vlucht; incheckbalie personeel niet op de hoogte van het feit dat in zulk geval de geldigheid van de test met 24u verlengd wordt; de luchthaven van Aberdeen op stelten gezet en uiteindelijk toch iemand gevonden die het reglement kende: oef!